Inmiddels zijn er 31 dagen voorbij. 31 dagen waarin ik niet één dag niet heb hardgelopen. 20 vroege Miles voor het werk. 2 brakke Miles. 1 dronken Mile (?). En de overige Miles, verwerkt in mijn trainingen. Hoe het is gegaan? Hoe het mij is bevallen en of ik het blijf doen? Mijn conclusies..
Wanneer er een idee in mijn hoofd plopt, móét ik het gewoon eens proberen. Zo ook met dit idee. Ongeveer een week voor mei zat ik te peinzen, en vroeg ik mij ineens af waarom ik eigenlijk altijd (al 5 hele jaren) 3x per week loop. Waarom niet meer? Tja, ik wist het eigenlijk niet en kreeg dan ook het idee het gewoon eens te gaan doen. Why not, right? Toch heeft dit inmiddels flinke veranderingen in mijn trainingsweek met zich mee gebracht. Wat er precies veranderd is en hoe het nu gaat? I’ll tell you!
Genoeg met het “trainen zonder doel”. Hoewel ik niet leef op doelen (als in, alles wat ik doe moet een doel hebben), kick ik enorm op het vooruitzicht van een groot moment. Een moment waarbij alles samen moet komen en de zenuwen stiekem door je lijf gieren. En ook voor dit jaar heb ik een doel als deze denk ik wel gevonden…
“Where is the “good” in “goodbye”?” Ik heb geen idee. Maar soms is het toch goed afscheid te nemen van bepaalde dingen. Omdat het tijd is om verder te gaan. Of omdat je er iets voor terug krijgt, wat diep vanbinnen belangrijk voor je is. Om maar meteen met de deur in huis te vallen: ik ga het Asics Frontrunner Team verlaten..
Soms gaat het LEKKER. En soms gewoon even niet. Nu heb ik over het algemeen totaal niet te klagen en dat doe ik dan ook liever niet. Maar vandaag even wel. En morgen dan weer niet ;). Wat ik met al dit vage gebrabbel wil zeggen? Wellll.. tijd voor een kleine update over mijn gezondheid. Simpelweg omdat ik er vandaag zelf een heb gehad.
Ik kan doodleuk schrijven dat het beter met mij gaat. Dat ik eindelijk van die eetstoornis af ben en dat ik erin geloof dat het ooit helemaal zal verdwijnen. En dat is ook zeker zo. Maar toch brandt er nog altijd ergens in mij een klein vuurtje, dat nog niet is gedoofd. En wanneer je “zomaar 5 kilo aankomt?” Dan kan dat vuurtje wel eens aanwakkeren. Sterker nog, bij mij begon het gewoon keihard te fikken. Ik voelde me niet goed, totaal niet. En ik begon mij vreemd te gedragen. Wat er aan de hand was en wat nu? Tijd om het te delen. ◊ ◊ ◊
