Dagboek #8
Oververmoeidheid, vooral veel niks en trots zijn op mezelf. Zo zag mijn afgelopen week eruit:
Maandag, dinsdag & woensdag
Eigenlijk kan ik de eerste helft van de week wel in één blokje beschrijven, met als hoofdonderwerp: MOE. Ik voelde me sinds maandagochtend alles behalve fysiek in orde (lees: hoofdpijn en moe). Was ik oververmoeid na afgelopen weekend? Ik nam het zekere voor het onzekere en bracht de dagen half slapend, half werkend door binnenshuis. Gelukkig, het bleek geen Corona te zijn!
Donderdag
Ik voel me eindelijk weer een stuk fitter. Wat dagen rust, op wat yoga na, heeft wonderen gedaan. De vermoeidheid en spierpijnen zijn weggetrokken, maar toch doe ik heel deze week nog even rustig aan om écht goed te herstellen.
Vrijdag
Dat hele afstand houden en familie veel minder zien begint er bij mij toch wel in te hakken, heb jij dat ook? Ik sprak met mijn zus af bij te kletsen aan de telefoon (nodig) tijdens een wandelingetje. Wat “even bijkletsen” zou zijn, werd al snel een dik uur tetteren en ongemerkt flink wat kilometers, heerlijk! De rest van de vrijdag werkte ik aan artikelen (ik schreef o.a. een review over mijn nieuwe Garmin Forerunner 745) en in de avond was het tijd voor wijn en lekker eten. Toch nog een beetje weekendgevoel!
Zaterdag
Duurloopje, YES! Ik was weer fit genoeg voor een ouderwets duurloopje zonder dat ik het gevoel had een blok beton mee te slepen. Dat voelde lekker. In de middag slenterde ik nog een beetje rond de singels in Utrecht om niet enkel binnen te zitten en de filmavond inclusief uitgebreide zelfgemaakte nasi maakte de zaterdagavond zo slecht nog niet 😉
Zondag
Sunday Runday en dat deed ik dan ook. Wat ben ik blij dat het gewoon weer goed gaat. Maar ik ben minstens net zo blij dat ik in het begin van de week aan mijn vermoeidheid toe kon geven. Even niets, even rust. Vroeger zou ik denk ik doorgelopen hebben. Hoe dan ook, ik ben weer hersteld en klaar voor een nieuwe week! Jij ook?
Liefs, Mo
8 reacties
Harry
Goed van je positieviteit kunt omzetten in sportief actief in hardlopen o.a.
Monique van de Velde
Dankjewel Harry 🙂
Harry
Graag gedaan, ik liep zondag 11 oktober een pittige lange trail over 20,2km, deze afstand heb ik nog nooit gelopen. En vooral niet op een trail. het parcours was in Apeldoorn, op afwisselende heuvelachtige parcours met boomstronken. Ook mede enkele slootjes gesprongen moest worden was het extra zwaar. Daarom heb ik veel respect voor je. Hopelijk tot snel.
Monique van de Velde
Zo dan wauw! Dat klinkt als een hele mooie ronde en dan ook nog eens een flinke afstand (met obstakels ;)). Tof zeg! Dat zou leuk zijn, wie weet!
Harry
Wie weet, het is een belevenis!! Tot horens.
Do
Mooi hoe je jouw nieuwe website en blogs vormgeeft, zo met de foto’s en tekst! Je vermoeid voelen en/of niet helemaal fit is nooit fijn, dat kan wel een balen zijn. Zelf probeer ik ook meer naar mijn lijf te luisteren, omdat het signalen afgeeft en er niets te winnen is met het negeren ervan. Je krijgt geen credits voor het koste wat kost doorgaan met dat wat je maar aan het doen bent 🙂 tenminste, veelal niet. En als wel: kan je je ook afvragen of het het op de langere termijn wel waard is. Maar toch, alsnog, kan het soms lastig zijn: rust nemen. Knap gedaan vind ik dus :):)
Monique van de Velde
Hee Do,
Dankjewel voor je liever bericht! Ik ben het helemaal met je eens, er valt niets te winnen met het negeren van signalen die je lichaam je geeft. De signalen komen niet voor niets.. Het kan soms lastig zijn inderdaad, maar altijd blijven proberen goed te luisteren naar jezelf! Thanks 🙂
Liefs, Mo
Eveline
Hee hallo ik ben een tijdje weg geweest maar ben weer terug ik volg je weer kom je snel even kijken https://tantelien.art.blog bedankt 😉