Van “eetstoornis tot powervrouw”, dat was de titel van mijn eerste blog in de reeks over eetstoornissen. In de afgelopen 7 blogs heb ik jullie mijn verhaal verteld. Het verhaal over mijn anorexia en hoe ik er weer bovenop ben gekomen. Maar de echte powervrouw? Die voel ik mij nu pas. Nu, het moment dat ik voel dat ik mijn eetstoornis de baas kan zijn en ik kan doen wat ik wil. Hoe ik dat heb bereikt? Wat ik van mijn verleden heb geleerd? Hoe ik daar tegenwoordig mee omga en hoe ik mijn verleden weet om te zetten in iets positiefs? Dat is wat ik in mijn komende blogs met jullie wil bespreken. Te beginnen met mijn grote passie SPORT! Want, wanneer ben ik eigenlijk weer begonnen met sporten? Hoe heb ik dit aangepakt en hoe zorgde ik dat ik niet weer doorsloeg? Ik geef je mijn tips & tricks!
◊ ◊ ◊
Een sport-verbod?
Toen mijn diëtiste bij op een dag verbood om nog te sporten raakte ik in paniek. “Niet sporten? Dan word ik vet!”. Dat deze gedachten pure onzin zijn wist ik toen al ergens wel, maar geloven wilde ik het niet. Inmiddels denk ik daar anders over. Wat ben ik blij dat mijn diëtiste mij verbood om te sporten. Want.. wat gebeurt er met je lichaam als je blijft sporten terwijl je jezelf flink tekort doet?
Uhh.. de tent afbreken (of ja, je lichaam dus).
Er treden meerdere processen in je lichaam op wanneer je sport zonder genoeg brandstof. Normaal gesproken kan je lichaam nog wel even door op je reserves (glycogeen voorraden en vetreserves), maar wat als je hier niet zoveel van hebt? Tja, het lichaam zal in dat geval andere bronnen moeten zoeken om energie uit te halen. Andere energiebronnen zijn bijvoorbeeld eiwitten die je lichaam uit spieren en andere lichaamseigen weefsels kan halen. Kortom.. je breekt jezelf af om vooruit te komen. Dat is niet wat je wil bereiken met sporten right?
Nee, zit jij midden in een heftige eetstoornis-periode dan zou ik het je zeker niet aanraden nog flink te blijven sporten. Je energie kan je beter gebruiken voor je herstel en de opbouw van je lichaam, dan het afbreken ervan. Maar.. wanneer kan je dan wel weer gaan sporten?
Wanneer kan je weer gaan sporten?
Zelf ben ik weer begonnen met sporten toen ik een tijdje stabiel op een gezond gewicht was. Ik begon toen met sporten voor met name: de lol, ontspanning en om toch een beetje in beweging te zijn. Zo begon ik een half jaar na mijn herstel te badmintonnen met een vriend van mij (waar ik overigens niet veel van bakte) en ben ik later ook begonnen met dansen (waar ik nog minder van bakte). Pas ongeveer een jaar na mijn lichamelijke herstel heb ik de hardloopschoenen weer aangetrokken.. (dat gaat mij beter af geloof ik 😉 )
Wanneer je weer kunt beginnen met sporten zal voor iedereen anders zijn, maar zelf denk ik dat het verstandig is dit uit te stellen tot je weer een gezond gewicht hebt bereikt. Natuurlijk kan je lekker een beetje in beweging blijven, maar stel zware lichamelijke inspanning gewoon nog even uit. Je zal niet “vet worden” op het moment dat je in een aankom proces van ondergewicht naar een gezond gewicht zit, want je lichaam heeft simpelweg de energie wel aan wat beters te besteden dan aan het opbouwen van alleen een laag vet. Je lichaam heeft energie en tijd nodig te herstellen, spieren op te bouwen, reserves aan te leggen en te zorgen dat alle processen in je lichaam weer goed werken, zodat jij je goed voelt. Geef je lichaam dus die kans!
Hoeveel kan je gaan sporten na een eetstoornis?
Hoe veel, hoe lang en hoe intensief je weer kan gaan sporten na een eetstoornis is natuurlijk voor iedereen verschillend en mede afhankelijk van de sport die je doet, op welk niveau je dat doet en welke doelen je hebt. Ik kan hier dan ook geen eenduidig antwoord op geven. Wel vond ik het zelf belangrijk eerst een “goede relatie” met het sporten op te bouwen, om niet terug te vallen in mijn sportverslaving van tijdens de eetstoornis. Ben je geen wedstrijdsporter maar een recreant, kies dan sporten uit die je met name leuk vindt om te doen. Sport lekker 1, 2 of 3 keer in de week voor de lol zonder dat het puur en alleen een gevoel van “moeten” is. Wil je wel graag vol aan de bak en trainen voor specifieke doelen? Dan is het misschien slim hiervoor begeleiding te zoeken.
Hoe zorg je ervoor dat je niet doorslaat?
Het niet weer doorslaan was voor mij persoonlijk het grootste gevaar, met name toen ik de hardloopschoenen weer uit de kast had gehaald. Het trainen voor badmintonnen en het dansen was namelijk op vaste trainingsdagen, maximaal een of twee keer per week. Maar hardlopen.. dat is iets dat je zelf kunt plannen en je kunt gaan wanneer je maar wilt. Ook met fitnessen is dit het geval. Er zijn meestal (tenzij je in een groep/club traint) geen afgebakende trainingsmomenten en tja.. dan kan de verleiding groot zijn bijna elke dag even te gaan, right?
Zelf vond ik die balans zoeken heel erg lastig en ik kan mij voorstellen dat ik niet de enige ben. Hoe ik dit heb aangepakt, wat andere manieren zijn om dit aan te pakken en ho eik dat tegenwoordig doe? Ik geef je mijn tips en tricks!
TIP 1: Ben een rebel
Precies deze tip vond je al eens in een eerdere blog over “wanneer eten een obsessie wordt”, want ja.. ook sporten kan al snel een obsessie worden. Mijn manier om hiermee te dealen? Ben een rebel. Wordt het gaan sporten voor jou meer een “moeten” dan gewoon “lekker sporten”? Ga dan eens lekker niet. Neem een dagje extra rust en relativeer waarom je zonodig perse moest gaan sporten. Juist, waarschijnlijk kom je niet verder dan de reden “omdat ik me dan beter voel”. Maar voel je je wel daadwerkelijk beter wanneer je jezelf weer naar de sportschool hebt gesleept terwijl je eigenlijk heel moe bent en niets liever wilt dan met een kopje thee een film kijken? Mentaal misschien (even) wel, maar lichamelijk waarschijnlijk niet. Juist een dagje extra rust kan op zo’n moment meer goed doen dan je denkt. Niet alleen lichamelijk, maar ook zeker voor je koppie!
Tip 2: Zoek begeleiding
Train jij voor specifieke doelen (zoals een (halve)marathon)? Of heb jij gewoon nog onvoldoende kennis over training en herstel en weet je niet hoe je hier een balans in kan vinden? Zoek dan begeleiding! Je hoeft niet zelf het wiel opnieuw uit te vinden als er zat mensen zijn die jou kunnen helpen. Zoek naar een trainer, een coach, een online programma of misschien kan je fysiotherapeut wel een handje helpen? Zeker wanneer je traint voor specifieke doelen (een NYC marathon bijvoorbeeld..) kan het handig zijn hier begeleiding in te krijgen. Het kan namelijk verdomd lastig zijn niet door te slaan in het trainen, wanneer je bepaalde doelen voor ogen hebt. Ga hier dus verstandig mee om als je erover twijfelt of je dit alleen aankunt!
Tip 3: Ben je eigen strenge begeleider
Vind jij een begeleider niet nodig, omdat je bijvoorbeeld gewoon een paar keer per week wilt hardlopen zonder specifieke doelen? Ben dan je eigen strenge begeleider. Zelf heb ik dit ook op deze manier gedaan mijn eerste jaren na mijn eetstoornis. Ik begon weer met hardlopen, maar was streng. Ik sprak met mijzelf af dat 3x per week hardlopen echt wel genoeg was en dat dit eventueel heel af en toe 4x mocht zijn wanneer een vriendinnetje mij bijvoorbeeld meevroeg. 3x was voor mij precies genoeg om fit te blijven en toch niet het gevoel te krijgen dat ik non stop met hardlopen bezig was. Het vergt wat doorzettingsvermogen (van een andere soort dan een marathon uitlopen), maar voor mij persoonlijk werkte dit wel heel goed.
Tip 4: Houd je eigen lichaam in de gaten
Of je dit nu doet met een weegschaal (max 1x per week!), het laten meten van je vetpercentage bij bijvoorbeeld de sportschool of het maken van maandelijkse foto’s, het kan een goed idee zijn je lichaam in de gaten te houden. Nu schuilt hier ook een gevaar in, namelijk het feit dat je teveel met je fysiek bezig bent terwijl er nog sprake kan zijn van een obsessie of verstoord zelfbeeld, maar voor mij persoonlijk gaf het me juist wat houvast “de andere kant op”. Merkte ik dat ik dunner werd of mijn vetpercentage teveel omlaag ging, dan was het tijd om in te grijpen! Voor mij was het dus een tool om juist gezond te blijven en goed voor mijzelf te zorgen. Tegenwoordig ga ik eens in de zoveel tijd bij Health Advies Breda die mij daarin op en top begeleiden.
◊ ◊ ◊
Ik hoop dat ik jullie een inzicht heb kunnen geven in hoe ik mijn grote passie weer heb opgepakt na mijn eetstoornis, maar ook hoe ik het toen (en nu nog altijd) onder “controle” heb weten te houden. Soms is het belangrijk “je eigen ik” even de baas te zijn en aan dat lijfje van je te denken. Soms is het goed eens even niet te doen wat je hoofdje je ingeeft. Soms is het even goed lekker rebels te zijn en soms is het goed verstandig te zijn, want diep van binnen weet je echt wel wat “goed of niet goed” voor je gezondheid is.
Heb jij nog vragen of opmerkingen? Of iets anders dat je met mij wilt delen? Laat het vooral weten! Dat kan in een reactie of een email naar runningwithmo@outlook.com.
Liefs, Monique