Dagboek #18: hallo 2021!

Ik hoop dat ik het op 4 januari nog mag zeggen, maar: gelukkig nieuwjaar! Blij stap ik 2021 in na een bijzonder jaar, eindigend met twee weken “vakantie”. Wat heb ik gedaan en hoe ga ik 2021 in? Zo zagen mijn afgelopen twee weken eruit:

Ik besloot twee weken geleden een soort vakantie te nemen. Eigenlijk vind ik mijn werkzaamheden best wel leuk, dus wat dat betreft had ik net zo goed door kunnen gaan. Maar ik merk dat ik om deze reden écht ontspannen vaak best wel lastig vind. Mijn hoofd stroomt vaak over van gedachten, ideeën en dingen die ik wil of moet doen, waardoor ik me wel eens ongemakkelijk kan voelen wanneer ik “niks” uitvoer (herkenbaar?) Een uitdaging dus, vakantie vieren en niks doen. En extra uitdagend in deze tijd, gezien zelfs leuke dingen doen er niet echt inzit.

De eerste dagen had ik bijna ontwenningsverschijnselen en ik had nog steeds het gevoel dat ik van alles moest, maar uiteindelijk ging de knop om. Ik deed enkel waar ik zin in had (sporten, een beetje opruimen, puzzelen en je kent het wel), heb hele fijne feestdagen gehad ondanks dat het anders was dan normaal en tot slot heb ik flink wat slaapuren gemaakt (en deze extra uren meteen weer verbruikt in de nacht van oud op nieuw ;)). Heerlijk!

Nu voel ik dat deze twee weken me bijzonder goed hebben gedaan. Daarmee bedoel ik niet zozeer dat ik nu nieuwe energie heb, want eigenlijk was mijn energie al weer prima de laatste maand. Maar meer dat ik een klein beetje afstand kon nemen van mijzelf (?) en daardoor onbewust en bewust eens goed heb kunnen reflecteren op mezelf, het jaar 2020, waar ik mee bezig was en ben en hoe ik verder wil gaan.

Ik ga geen lang verhaal schrijven over mijn 2020. Maar wel een korte: ik vond het van de ene kant een rot jaar (je weet waarom), maar aan de andere kant een bijzonder leerzaam en waardevol jaar. Op persoonlijk vlak heb ik voor mijn gevoel een marathon gelopen (flink wat stappen gezet) en hoewel de fysieke afstand tussen mensen letterlijk groter was dan ooit, groeide ik juist dichter toe naar de mensen die dichtbij mij staan. Iets wat mij echt de ogen heeft doen openen.

Doei 2020 en HALLO 2021 dus, met voor mij een groot positief gevoel. We zijn natuurlijk voorlopig nog niet uit deze crisis, maar het feit dat er wel dingen gebeuren en we wat mij betreft vooruit gaan in plaats van achteruit, maakt mij blij, positief en energiek. Goede voornemens? Die maak ik eigenlijk nooit. Maar ik denk dat ik maar gewoon nog een marathon loop op persoonlijk vlak en HOPELIJK loop ik er (samen met jou?) in 2021 ook letterlijk weer eens een! 😉