Wat als je een hele grote droom hebt? Wat als je de kans krijgt deze droom werkelijkheid te laten worden? Wat als je dan ook ECHT deze droom gaat waarmaken door er keihard voor te werken? En wat als.. een aantal woorden dit kompleet op een – driedubbele salto plus spiraal en achterwaartse flikflak – achtige manier door de war gooien..? GEEN IDEE.
◊ ◊ ◊
Disclaimer: Beware voor een nogal persoonlijk soapachtig verhaal (HAHA)
Even terug
Een aantal maanden geleden vertelde ik jullie dat ik wat rare probleempjes had met mijn schildklier en hart. Gelukkig werd hier meteen werk van gemaakt en was ik binnen mum van tijd van boven tot onder onderzocht. Het hart was tot mijn grote opluchting FINE naast die vage klachten. Maar die zouden vanzelf wel minder worden of overgaan als die schildklier weer goed zou zijn.
En de schildklier nu goed, dus..: OPGELOST!
Helaas.
Reactie – Tegenreactie
Helaas bleef ik mijn klachten houden. Een hartslag die ineens naar beneden duikelt. Ik die soms denk van de aardbol af te vallen of in ieder geval al met mijn hoofd ergens in de wolken te zweven. Vervelend? Ja ofcourse! Maar vooral een beetje eng.. Ik bedoel, ik zou wel graag die marathon lopen zonder erbij neer te vallen 🙂
Maar hee, ik ga me geen zorgen maken om iets waarvan ik niet veel weet, daarom sprak ik vandaag met mijn cardioloog. Mijn cardioloog vertelde mij dat ik last heb van een heftige “tegenreactie” op het sporten. Wat dat inhoudt? Ik leg het je uit.
Adrenaline & Noradrenaline
Als je gaat sporten maak je adrenaline aan, waardoor je hartslag omhoog gaat en jij lekker je workout kan doen. Ben jij klaar met sporten, dan moet die hartslag weer naar beneden en maakt jouw lichaam noradrenaline aan, waardoor jij weer lekker rustig wordt. Prima systeem van je lichaam, tenminste als het in de juiste “verhoudingen” werkt.
Bij mij dus niet helemaal. Mijn adrenaline gaat super, maar mijn noradrenaline gaat NOG superder. Hierdoor wordt ik simpel gezegd “extreem rustig” na het sporten of op een rustdag (althans lichamelijk dan, mentaal ben ik meestal nogal druk). Mijn hartslag gaat dan flink naar beneden en hier krijg ik last van (duizelig, niet goed voelen etc.). Het enige wat helpt is dan om die hartslag weer omhoog te krijgen (sporten dus, like whuuut). Maarja, daarmee wordt de tegenreactie ook alleen maar erger. Kortom een visueuze cirkel!
Deze reactie en tegenreactie is iets waar meer mensen last van kunnen hebben. Vooral als je van nature al een lage hartslag hebt. Herken jij je in dit verhaal?
Wat een paar woorden wel niet kunnen doen
Achja, als ik alleen maar mijn klachten heb, maar weet dat het geen kwaad kan, vind ik het allang prima. Ik leer er wel mee omgaan denk ik zo. Maar wat als je cardioloog zegt dat het misschien wel helemaal niet verstandig is een marathon te gaan lopen? Wat als ze zegt dat het misschien wel een te grote aanslag is op je lichaam wat risico’s met zich meebrengt? Wat als ze zegt dat je die “hardloopdromen” misschien maar gewoon voor de rest van je leven moet laten varen?
Tja.. dat is even slikken.
Hardlopen is een van mijn grootste hobby’s. Een van de dingen die ik het liefst doe, om verschillende redenen. Maar is dat het mij wel waard als ik mij (wanneer ik NIET hardloop) minder goed voel? Moet ik wel zo’n enorme prestatie aan willen gaan? Ik weet het niet meer*
*de afgelopen 20 minuten dan, ik heb dit pas net gehoord x]
Road to NYC Marathon
Tja, die road van mij begint een beetje hobbelig te worden en misschien had ik dat van te voren wel kunnen voorspellen. Ik vind het lastig wat ik moet doen, want stoppen met hardlopen is voor mij geen optie. Gelukkig is dat ook niet wat ik van mijn cardioloog moet doen, maar misschien is het wel verstandig om mijn hardloopleven voortaan op standje “iets rustiger aan” te doen.
Rustig aandoen staat alleen nog niet in mijn huidige woordenboek, met NYC op de planning. Verstandig zijn wel. Dus probeer ik de komende tijd een tussenweg te vinden. Hoe ga ik trainen voor een marathon en toch mijn lichaam zo goed mogelijk houden? Hoe ga ik zorgen dat ik de mega belasting van een marathon niet nog zwaarder maak dan nodig is? Dat is wat ik uit ga zoeken (samen met de mensen om mij heen die mij begeleiden naar deze marathon).
Hoe ik het precies ga aanpakken weet ik dus nu nog niet, maar ik houdt jullie op de hoogte van mijn plannen. Mocht jij je herkennen in deze klachten, vragen hebben of misschien wel tips hebben.. Let me know! Voor nu houdt ik mijn koppie omhoog, zet mijn grootste smile op, want hee ik ben ondanks alles een hele grote bofkont en dat besef ik mij maar al te goed! 🙂
Liefs, Monique
Ter verduidelijking: het kan dus geen kwaad verder (mijn hartslag herstelt zich wel gewoon), maar het is vooral heel vervelend voor mijzelf. Ik moet mij afvragen of ik deze irritante klachten ervoor over heb 🙂