Wanneer je eenmaal begint, kan je moeilijk meer stoppen. Je maag lijkt een bodemloze put en ineens lijken de raarste combinaties zelfs een lekkere snack. Een eetbui, of “cravings”. En dat gebeurt niet af en toe, maar best wel vaak. Wat kun je hiertegen doen?
Ik herken dit probleem als geen ander. Althans vanuit het verleden dan, want momenteel heb ik hier eigenlijk geen last meer van. Natuurlijk kan ik nog altijd wel eens een avondje flink snoepen of “ongezond” eten (regelmatig zelfs), maar het zijn geen eetbuien meer zoals ik doe vroeger weleens had. Slecht voel ik mij er nu ook niet meer door. Hoe komt dat? Wat heb ik veranderd? Wat heb ik gedaan om van die cravings af te komen?
Meer eten
Eet je wel voldoende? Het klinkt misschien als een gekke vraag, want bij een eetbui eet je waarschijnlijk juist te veel. Althans, voor wat je maag uiteindelijk prettig vindt dan vooral. Maar eet je over het algemeen eigenlijk wel genoeg? Voor mij zal het antwoord op deze vraag (#nee) een groot deel van de oorzaak verklaren. Jarenlang heb ik mezelf ongemerkt toch een beetje tekortgedaan. Dit merkte ik niet aan mijn gewicht, maar uiteindelijk wel aan het feit dat ik bijvoorbeeld niet meer ongesteld werd, veel moe was en keer op keer blessures had. Ik hanteerde onbewust dus altijd een klein energietekort waardoor mijn lichaam, als het eenmaal energie kreeg, eigenlijk niet meer wilde stoppen en mijn maag wel een bodemloze put leek. Gevolg? Een eetbui.
Jezelf voeden
Destijds wilde ik werken aan mijn gezondheid, mijn menstruatie terugkrijgen, energieker worden en mijn belastbaarheid verhogen. Ik ging met mezelf de uitdaging aan om meer te eten. Niet enkel in volume, maar vooral in voedingswaarden. Mezelf beter voeden dus. Voor mij betekende dit meer “gezonde” vetten en meer nuttige koolhydraten eten, omdat ik hier eigenlijk niet voldoende van binnenkreeg voor wat ik nodig had. Tevens kreeg ik hierdoor meteen ook meer vezels, eiwitten, vitaminen en mineralen binnen. Het mezelf beter voeden had effect, ik kreeg mijn menstruatie terug en werd een stuk energieker. En ook het craven naar voedsel werd langzaam maar zeker steeds minder.
Timen
Tot slot speelde naast het méér eten en beter voeden, met name timing nog een grote rol. Hiermee bedoel ik de tijden waarop je eet of drinkt. Ik kwam erachter dat ik mezelf overdag eigenlijk niet genoeg voeding gunde, waardoor ik vervolgens in de avond alles kon eten wat los en vast zat (herkenbaar?). En dat deed ik dan ook. Toen ik begon met het mezelf overdag meer eten te gunnen en geen tekorten meer te creëren, merkte ik langzaam maar zeker dat ik in de avond helemaal niet meer zoveel bezig was met eten en ook de eetbuien niet meer nodig had.
Kortom, wat kun je doen tegen eetbuien?
De volgende drie punten kunnen jou misschien helpen:
- Eet genoeg: zorg dat je niet chronisch een klein energietekort creëert.
- Voed jezelf: eet en drink meer producten waar je ook echt wat aan hebt, die je goed voeden. Denk hierbij aan producten met voldoende “gezonde” vetten, koolhydraten, vezels, eiwitten, vitaminen en mineralen.
- Timing: voed jezelf de hele dag door, zeker wanneer je het toch echt nodig hebt (rondom het sporten bijvoorbeeld).
Voor mij persoonlijk kan ik zeggen dat ik er vrijwel nooit meer last van heb. Althans, niet op een “eetbui” achtige manier. Natuurlijk kan ik mezelf zoals gezegd nog altijd wel eens lekker laten gaan tijdens een gezellige avond en dat vind ik ook helemaal prima, en zelfs wel eens nodig. Gun het jezelf dus ook zeker eens wél te snaaien 😉
Heb jij nog een tip of hier ervaring mee? Laat het even weten (privé mag ook). Ik ben benieuwd!
Liefs, Mo
Geef een reactie