Ergens in november maakte ik het plan. Een goed plan, zo vond ik zelf. Het plan? In januari van alle blessures afzijn na dik een half jaar huilen, vanaf dan weer heel rustig opbouwen en op 31 maart weer volledig back on track zijn na het (vrolijk) voltooien van de Weir Venloop, halve-marathon. Een goed doordacht plan. Ja toch?

Dat ik eind februari nog steeds met pijn in mijn pootjes zou lopen had ik niet zien aankomen.

Ja, ik kan toch wel zeggen dat ik de laatste maanden heb gekampt (of nog steeds kamp?) met de zwaarste blessure die ik tot nu toe heb gehad. Misschien mag ik met een half jaar strompelen nog in mijn handjes klappen, maar ik ben het klappen nu wel beu. Ik wil lopen. Ik wil ver kunnen lopen. Ik wil de halve-marathon in Venlo kunnen voltooien!

Of en hoe ik dat ga doen, dat weet ik nog niet. Toch geef ik, natuurlijk, nog niet op. Na al heel wat rondjes buiten, nieuwe professionele sportzooltjes onder mijn voeten en een behulpzame trainer/goede vriend op 58 kilometer afstand (ha, Björn Koreman) was mijn hoop nog niet vervlogen. Mijn rondjes gingen best goed en steeds iets beter, tot de 35 minuten dan.

Elke minuut daarna is niet fijn. En ook de dag erna is niet fijn. Maar eh, een halve-marathon ga ik niet finishen in 35 minuten. En ook niet in het dubbele hiervan, zo realistisch ben ik dan ook wel weer 😉

Hoe moet dat dan met nog een maand de tijd? Ga ik het nog wel redden om mijn afstanden uit te bouwen van 7- tot max 10-, naar 21,1 kilometer? Ik zou het oprecht niet weten. Als ik echt wil, kan ik die halve-marathon in Venlo misschien best kunnen voltooien. Maar zo als het er nu uitziet is dat verre van slim en pijnvrij.

Het nieuwe plan: nog een week aankijken hoe het gaat, en anders… de 10 kilometer lopen en heel, heel hard de halve-marathon lopers aanmoedigen bij de Venloop. Ook niet verkeerd toch? Ik denk het niet. Maar voor nu tot aan volgende week: fingers crossed.

Loop jij ook mee met de Venloop? Je hebt nog een week om je in te schrijven (tot 28 februari). Dat kan via https://www.venloop.nl . Wie weet kan ik dan ook jou aanmoedigen, of supporteren we samen de halve-marathon lopers. Al hoop ik stiekem dat er tijdens die afstand gewoon “Goooo Moooo” geroepen kan worden 😉

Liefs, Mo