Inmiddels zijn er 31 dagen voorbij. 31 dagen waarin ik niet één dag niet heb hardgelopen. 20 vroege Miles voor het werk. 2 brakke Miles. 1 dronken Mile (?). En de overige Miles, verwerkt in mijn trainingen. Hoe het is gegaan? Hoe het mij is bevallen en of ik het blijf doen? Mijn conclusies..

◊ ◊ ◊

Minstens één Mile

Van te voren besefte ik mij maar al te goed dat ik 50% van de tijd zou balen van mijn keuze. Dat ik mijzelf voor mijn kop zou rammen, wanneer mijn wekker om 06:45 af zou gaan, ik de deur uit móést voor een Mile en me zou bedenken “waarom heb ik dit ook alweer besloten?”. De afgelopen 31 dagen ging ik de challenge aan om elke dag minstens één Mile te lopen.

Nu was het niet eens perse dát idee dat mij al liet zweten voor ik überhaupt de Mile had gelopen. Het was meer het idee dat ik dit het liefst iedere morgen vóór mijn stage/werk wilde doen. Opstaan en gaan dus.. heel. erg. vroeg. Naast de Mile wilde ik nog gewoon mijn “reguliere” trainingen doen, bijvoorbeeld op de baan of mijn vaste rondje singels. Op vrije dagen of in het weekend besloot ik de dagelijkse Mile wel aan mijn trainingen te plakken, omdat ik het dan simpelweg te onzinnig vond het op te splitsen als ik ook de tijd heb er meteen een  goede training van te maken.

Het resultaat: 31 voltooide Miles (YAS!!). Tijd voor mijn daadwerkelijke ervaringen..

Wake-up!

Om maar meteen de hoofdconclusie van dit verhaal te geven: het hele Mile verhaal viel mij 100% mee. Okee, 98% dan. Die 2 brakke Miles, die ene na mijn eerste 5km race en nog een Mile ergens tussendoor vielen mij toch wel erg zwaar (ja, de dronken Mile ging dus verassend goed). Maar verder? Gewoonweg heerlijk!

Voor mij was het de ideale manier om lekker wakker te worden in Mei. Nog half slaperig stapte ik de deur uit, maar wanneer ik 10 minuten later terug kwam voelde ik mij fitter en energieker dan ever om de dag te starten. Het is heerlijk om je dag te beginnen met frisse lucht, je hartslag even omhoog te brengen en je lichaam letterlijk en figuurlijk warm te laten draaien. Het voelde voor mij alsof ik de motor even liet opwarmen, wat normaal bij mij nogal langzaam gaat (lees: om 11u zit mijn lichaam normaalgesproken nog steeds half in slaapstand). Daarnaast loop je ongemerkt toch heel wat kilometers extra in de week, die je eigenlijk niet eens doorhebt! Lekker meepakken dus 🙂

Nadelen

Of ik nadelen heb ondervonden aan het elke dag een Mile lopen..? Ja, misschien een. Een groot nadeel en verder wat kleine. Voor mij is het kleine nadeel dat ik ’s morgens erg stijf ben. En dan bedoel ik niet een beetje stijfjes, maar gewoon “metalen plaat stijf”. Ik weet niet wat de bouwvakkers aan het einde van de straat wel niet hebben moeten denken elke dag als ik voorbij kwam strompelen, maar echt charmant zal het vast niet geweest zijn. Het tweede nadeel, wat ik mij kan voorstellen maar nu niet echt heb meegemaakt, is het weer. Een beetje regen maakt mij niet veel uit, maar of ik het nog steeds leuk vind op  een koude donkere winterdag.. HMM (ook maar uitproberen dan?).

Over het algemeen was er maar een écht nadeel en dat is voor mij het “moeten”. Omdat ik mijzelf een challenge had opgelegd, móést ik wel (van mijzelf dan), terwijl ik ook weet dat het op sommige dagen waarschijnlijk gewoon beter was even helemaal niets te doen. Die keer na mijn eerste snelle 5km race bijvoorbeeld, had ik gewoon pijn en zou een beetje meer hersteltijd niet verkeerd zijn geweest.

En oja, het laatste nadeel is dat je Strava overspoeld wordt met kleine losse Miles (#sorrynotsorry).

Dus.. Yay or Nay?

Of de nadelen het winnen van de voordelen? No way! Die kleine nadelen zijn tot nu toe nog te overzien en wat betreft het grootste nadeel: die valt nu weg.. Of ik ermee doorga of niet: we zullen zien. Ik ga de komende tijd eens kijken wat mijn behoefte ervan zegt. Tot nu toe heb ik nog steeds geen dag overgeslagen. Maar een ding weet ik zeker: het stukje “moeten” laat ik volledig weg. Ik vind het belangrijk dat ik mij fijn voel bij een routine. Iets waar ik een meerwaarde uithaal. En op het moment dat het geen “Ik heb geen zin – moetje” is (ik bedoel: zin maak je maar gewoon), maar een “ik heb  teveel pijn maar ik moet – moetje”, valt de meerwaarde weg en is in mijn ogen beter niet te gaan.

Kortom, voor mij is de Mile tot nu toe een dikke YAY!

◊ ◊ ◊

Hoe denk jij dat je de Daily Mile zou vinden? Is het iets dat je zou willen uitproberen of misschien allang doet? Laat het mij vooral weten, ik ben nieuwsgierig!

Liefs, Mo