“Dikke pech, abs weg..?”

Misschien hebben jullie het wel gemerkt (misschien ook niet), maar de laatste tijd staan mijn shiny hardloopschoentjes toch net wat meer in de belangstelling dat mijn muffe fitnessbooties. Gevolg: mijn “iet-wat-gespierdere-beginners-shape” rent nog sneller weg dan ik zelf al doe.. Tja, doei abs dus! Wat ik hiervan vind? Of ik hiervan moet huilen? En wat ik er aan ga doen? Je leest het HIER!

Om maar meteen even met de deur in huis te vallen: mijn abs zijn niet weg. Nee, tenslotte heeft iedereen abs, alleen zijn ze bij de een net wat zichtbaarder dan bij de ander. Ook bij mij zijn ze wel eens zichtbaarder geweest dan nu. Eigenlijk.. zijn ál mijn spieren wel eens wat zichtbaarder geweest dan nu.. Waar zijn ze heen?

Een stukje terug in de tijd

Precies een jaar geleden begon ik met fitnessen (ja PRECIES, morgen moet ik namelijk weer centjes dokken #huilenmetdepetop). Na 3 maanden als een totale fitnessklungel wat uitgeprobeerd te hebben, besloot ik met Personal Body Plan (PBP) te starten. Ja, ik wilde leren. Meer leren over voeding, krachttraining en het hele fitnesswereldje! En dit is tot op de dag van vandaag een hele goede keuze voor mij geweest.

Maar er was ook een andere kant..

Samen met het aangaan van mijn Personal Body Plan, verwaarloosde ik namelijk steeds iets meer het Personal “ik word blij van rennen” Plan (PiwbvrP?). Ik moest en zou namelijk 4x in de week fitnessen (want ja, wat het schema zegt doe ik nou eenmaal) en ik sloeg geen training over. Maar naast al dat gefitness, wilde ik ook nog lekker blijven rennen en wel het liefst 3x in de week, zoals ik dat altijd minstens deed. En ik wilde nog wel eens 10km wandelen met mijn moeder. En ik moest nog ergens rusten en herstellen. Toch? Had een week niet maar 7 dagen?

Jep, een week heeft nog altijd 7 dagen. En in mijn ontwikkeling tot een echte gewichtensmijteres, verloor ik langzaam de motivatie en de puf om mijn hardloopschoenen nog met grote regelmaat aan te trekken. Een of twee keer in de week vond mijn lichaam meer dan genoeg.

Doei hardlopen, hallo abs!

Het minder hardlopen bracht direct gunstige effecten met zich mee voor mijn shape (lees: doei hardlopershol en bolle buik, hallo mini abs). Nog nooit had ik meegemaakt dat een sport je lichaam zo kon veranderen!

Maar toch.. miste ik iets. Namelijk mijn favoriete sport. Toen ik vervolgens meedeed aan de Wings For Life World Run wist ik het zeker: IK WIL WEER RENNEN.

Back to “RUNNERSHIGH”

Zo gezegd, zo gedaan en ik besloot mijn grootste hobby weer een plaatsje op de voorgrond te geven. Het koste wat tijd en moeite, maar met het vooruitblik naar de halve marathon (WIEWAWOOH I DID IT) was ik MOTIVATED AS F*CK!

In de vakantie, waarbij de gym wel een onbereikbare 5 sterren hot-spot leek te zijn (kortom: duur en ver weg), kickte ik af van het “moeten” fitnessen. Eindelijk vond ik weer de ruimte om lekker te rennen. En veel ook. Ondanks de gevolgen.

Dikke pech, abs weg!

Ja. De gevolgen zijn nu eenmaal dat mijn spiermassa minder is geworden. De gevolgen zijn nu eenmaal dat mijn hardlopershol back is en mijn buik weer een stukje boller staat. De gevolgen zijn nu eenmaal dat ik mijn “wat-dan-ook-pack-in-wording” abrupt een rechtsomkeer heeft gemaakt.

Maar maakt het uit?

Nee. De gevolgen zijn namelijk ook dat ik weer uitdagingen vind in het rennen, dat ik weer lekker mijn hoofd leeg kan maken en dat ik weer geniet van de frisse buitenlucht (die nu veel te koud is). Het gevolg is (hoe zweverig het ook klinkt (en eigenlijk ook is)), mijzelf weer heb gevonden en die abs kunnen me gestolen worden!

Fitness ik dan niet meer? Uhh, in tegendeel! Fitnessen kan mij namelijk enorm helpen met mijn fitnessprestaties. Nee, stoppen met fitnessen zal ik niet doen, maar ik heb eindelijk (na 11 maanden, like WHUT) een balans weten te vinden tussen het hardlopen en fitnessen. En daar..? Schrijf ik binnenkort een nieuwe blog over! 😉

Heb jij nog vragen of opmerkingen? Of loop jij met dezelfde struggles? LET ME KNOW!

Fijne avond!

Liefs, Monique

Bewaren