Personal Body Plan update: maand 5

Waaaah nog maar een maand te gaan en dan heb ik er een half jaar Personal Body Plan opzitten! Wat gaat de tijd toch ongelooflijk SNEL. Mijn 5e maand PBP was er een om niet te vergeten; trainingsdipjes, “running-topjes” en een enorme omslag waarvan ik niet weet waar hij vandaan komt. Klinkt dit vaag? Lees hier dan maar snel hoe het zit!

Fitnessdipjes & runningtopjes

Wanneer de nieuwe maand aanbreekt, weet je dat het niet lang meer kan duren voor er ook weer een nieuw schema voor jou verschijnt (joepiee). Maarehh.. ik weet niet hoe het komt, maar op de een of andere manier ben ik nog steeds geen vriendjes met mijn huidige schema (misschien is vijand zelfs wel een betere benaming). Mijn lichaam is moe en vooral mijn benen willen niet meer trainen, waardoor ze zich keer op keer weer verzetten tegen de oefeningen. Toch liet (en laat) ik het er niet bij zitten en zet ik 4x in de week keihard door om sterker te zijn dan die stomme oefeningen! En.. met resultaat. Mijn benen mogen dan wel vermoeid zijn (wat misschien met het running-topje te maken heeft) maar mijn armen gaan als een speer, of moet ik zeggen dumbell, of barbell, of wat dan ook.

Inmiddels lift ik gewichten waarvan ik ze begin dit half jaar nog niet eens van de plank kreeg. Nee, ik voel me niet langer beschaamd in het krachthonk en ben trots op mijn mini spier-balletjes!

Toch zien mijn benen er, zoals gezegd, minder rooskleurig uit (ofja, ze zijn prachtig natuurlijk, maar figuurlijk dan). Elke legday hebben zij een “poep aan legday dag” en laten er nu net 3 van de 4 trainingen legday oefeningen bezitten (party!). Hoe dit komt? Misschien omdat ik alleen nog maar wil RENNEN.

Het weer begint steeds beter te worden (let niet op afgelopen week) en sinds de Wings For Life World Run ben ik niet meer te stoppen! Is het ook mogelijk gewoon chronisch runners-high te zijn? Nouja, ik geloof bijna van wel en misschien is mijn inschrijving hier ook wel het gevolg van.. Namelijk de inschrijving voor DE HALVE MARATHON! 2 oktober gaat het gebeuren en hoewel ik dan misschien nog steeds wel runners-high mag zijn nu, ik heb er MEGA VEEL ZIN IN!

Ik geniet van het rennen en doe dit wanneer ik wil. Als dit dan betekent dat ik mijn legday oefening soms moet vervangen voor een andere oefening: SO BE IT! Flexibel zijn en doen wat jij wilt is hetgeen wat maakt dat jij jouw levensstijl de rest van je leven gaat volhouden. Jezelf pushen en dingen doen die jij niet wilt, gaan je daar niet bij helpen.. right?

Eten

Zoals je in mijn vorige update kunt lezen ben ik op dit moment aan het “cutten”. Ik eet dus minder dan ik nodig heb om zoveel mogelijk vetjes te verliezen, terwijl ik spieren probeer te behouden. Het is hierbij  NIET de bedoeling jezelf uit te hongeren (thank goddd), maar het geleidelijk te laten gaan.

Ik moet zeggen dat ik nooit echt problemen heb gehad met “minder” eten, maar.. nu dus wel. Misschien heeft het met de zomer en het lekkere weer te maken (ehhh.. hallo ijsjes!), maar de verleidingen lijken groter dan OOIT! Ik moet dus eerlijk zijn en zeggen dat mijn “cut” niet “fantastisch” gaat, maar hee “het gaat”. Langzamer dan gepland, rustiger dan gepland, maar eerlijk gezegd maakt me dat niet zoveel uit. Dit half jaar staat bij mij toch al in het teken van “uitproberen”. Met een (te korte) bulkperiode en nu dus een (halve) cutperiode leer ik van alles een beetje en ervaar ik hoe mijn lichaam op deze perioden reageert. Dus wie weet wordt het nu tijd voor het uitproberen van de “onderhouds fase” om zo de vakantie in te kunnen gaan? (I’ll keep you updated!).

Gedrag & ‘de grote vage omslag’.

Personal Body Plan is er niet alleen voor het fitness en de voeding, maar ook gedrag en herstel. Het gaat om het veranderen van je levensstijl en daar is gedrag misschien wel de grootste schakel in. In mijn afgelopen maanden heb ik iedere maand iets bijgeleerd over fitness, voeding, doelen bereiken en hoe om te gaan met jouw levensstijl in de omgeving. Ook afgelopen maand kreeg ik weer verschillende lessen, maar de grootste les kwam misschien wel van mijzelf: “loslaten”. Of misschien kan ik beter zeggen “implementeren”.

Tijdens mijn maanden Personal Body Plan heb ik een gedeeltelijk nieuwe levensstijl aangenomen. Sportief was ik altijd al en ook gezond eten deed ik vrijwel altijd al, maar deze twee aspecten combineren kon ik met mijn start van personal body plan nog niet (lees: veeeeel te weinig eten, veeeel te veel rennen). Maanden lang hield ik mij strikt aan mijn voeding en schopte ik mezelf elke keer weer braaf naar de sportschool. Hierdoor lukte het me niet altijd om zoveel te rennen als ik wilde, samen te eten met vrienden of eens lekker te genieten van het uiteten gaan. Ik was bang dat alles mijn doel zou beïnvloeden en ik niet zo bereiken wat ik wilde. En dat.. is niet hoe ik de rest van mijn leven wil leven.

In de afgelopen tijd heb ik geleerd dat ik zo ook niet HOEF te leven. Zoals ik in mijn andere blog al beschreef, zijn doelen handig, maar is de weg er naar toe nog veel belangrijker. Genieten van je weg en “leef niet naar een punt toe”.

“Daarom heb ik besloten mijn doelen zeker te behouden en
steeds weer nieuwe op te stellen, maar ze niet meer op de
voorgrond te zetten. Mijn belangrijkste doel is happy zijn
met wie ik ben en wat ik doe en dat is niet diehard doelen nastreven.
Ik wil niet naar een “punt” in mijn leven toewerken, maar ik wil nú leven.
Dat is waar je bent en waar het om draait.

Mijn persoonlijke doel is lekker sportief en fit bezig zijn elke dag,
omdat ik zo altijd geweest ben en ik daar BLIJ van wordt.
Ik wil HAPPY door het leven gaan en dat is geen doel die ik pas
over een paar maanden bereikt wil hebben, maar waar ik nu en
elke dag voor ga.”

Ik geniet weer van eens lekker uit eten gaan, spontaan een ijsje eten in de stad of een goed feestje vieren waarbij ik (misschien) gewoon een frietje mayo pak. Zonder daarna te huilen in een hoekje.

Natuurlijk niet dagelijks, maar dat wil ik ook niet. Consistentie is het belangrijkst en dus probeer ik als het kan gewoon goed en gezond te eten, omdat ik hier ook altijd nog het meest van geniet. Dit is waar ik mij goed en fijn bij voel (altijd al) en dat laat ik niet van me afnemen als dit niet hoeft. Maar een keer genieten moet kunnen en is zelfs MEGA BELANGRIJK. Mocht ik een keer niet gezond kunnen (of willen) eten: dan niet. Het gaat tenslotte om een “levensstijl” en dat is niet iets waar je elke dag enorm veel moeite voor zou moeten doen, want dan is de kans groot dat je het niet gaat volhouden.

The end

Ja, stapje voor stapje vind ik langzaam de balans terug en dat is eerlijk gezegd al heel lang geleden. Sinds mijn eetstoornis heb altijd wat problemen gehouden met “normaal doen”. Het was altijd iets te veel links of iets te veel rechts en.. recht op het padje blijven dat leek bijna onmogelijk. Dankzij PBP, maar uiteindelijk met name mijzelf, leer ik meer en meer hoe ik niet steeds van het padje afval, maar erop kan blijven doorstappen. Zwalken mag en kan altijd, maar dat is niet erg. Zolang ik er maar op blijf, dat verdomde padje. ;).

Heb jij nog vragen over mijn weg PBP, over PBP zelf of over wat dan ook? Let me know!

Fijn weekend fitters!

Liefs, Monique